Zaciekawiona widzeniem i odbieraniem przez człowieka otaczającego go świata postanowiłam zająć się tym zagadnieniem w swojej pracy dyplomowej. W całym projekcie-badaniu za przewodnika obrałam sobie lustro, które każdy z nas spotyka w swoim codziennym życiu. Zmieniane na przestrzeni wieków i ulepszane technologicznie pozwala nam zobaczyć nasze odbicie. Zwierciadła zawsze miały w sobie coś magicznego i tajemniczego. Wokół nich powstała rozbudowana symbolika, a wierzeń z nimi związanych jest co niemiara. Lustra pokazują nam prawdę, wiedzą i widzą, jak w znanym przysłowiu: „zwierciadło, co wszystko zgadło”. Czyż nie jest tak, że tafla szła zawiera w sobie to, co miało już miejsce, co jest i to, co dopiero się wydarzy? Naśladując malarsko lustro spotkałam się nie tylko z obrazem w kontekście odbicia natury czy jej reinterpretacji, ale również obrazem-przedmiotem. Podstawową konkluzją badań jest konieczność namalowania obiektu inaczej niż wygląda on w rzeczywistości. Tylko wtedy obraz-lustro będzie przekonujący. Malujemy zatem konkretne właściwości przedmiotu, np. „jego świetlistość”, a nie mimetyczne odwzorowanie.